Bir gün gelir, bir gün kalır...

Bir gün gelir, bir gün kalır;

Ve sen bakarsın güneşe son defa.

Yollarda yürürsün, aklın başında olmadan.

Özlediklerini özlemeye devam edersin son gününde...

Bir gün gelir, bir gün kalır;

Ve duymadığın o kadar çok kelime vardır ki,

Seslerin sessizliğini yine anlayamazsın, yine bilemez...

Kelimelerin gücünün bir yere kadar yettiğinin farkına varamazsın.

Bir gün gelir, bir gün kalır;

Karanlık çökmeden ölüm gelir koynuna.

Pişmanlıkların için, pişmanlık duyarsın;

Sen dünü yaşarken bugün toprakla barışırsın,

Geriye kalanlara hala küsken...